دوره آموزشی (فیزیوتراپی/علمی/وبینار) CP به صورت برخط

2)      روش‌های فیزیوتراپی در فلج مغزی:

•         تمرینات حرکتی:

تمرینات تقویتی برای عضلات ضعیف.

تمرینات کششی برای کاهش اسپاستیسیتی (سفتی عضلات) و پیشگیری از کوتاهی عضلات.

تمرینات تعادلی و هماهنگی برای بهبود کنترل حرکتی.

•         استفاده از تجهیزات کمکی:

واکر، عصا یا ویلچر برای کمک به تحرک.

•        تکنیک‌های درمان دستی:

ماساژ و تکنیک‌های آزادسازی عضلانی برای کاهش سفتی و اسپاسم.

موبیلیزاسیون مفاصل برای بهبود دامنه حرکتی.

•          آب‌درمانی (هیدروتراپی):

استفاده از آب برای کاهش وزن بدن و تسهیل حرکات در یک محیط کم‌فشار.

•          تحریک الکتریکی:

استفاده از تحریک الکتریکی عملکردی (FES) برای بهبود انقباض عضلانی و کاهش اسپاستیسیتی.

•        آموزش به خانواده:

•        برنامه‌ریزی درمانی فردی:

طراحی برنامه‌های درمانی متناسب با نیازها و توانایی‌های هر بیمار.

3)      چالش‌های فیزیوتراپی در فلج مغزی:

•          تنوع علائم: هر بیمار با توجه به نوع و شدت فلج مغزی، نیازهای متفاوتی دارد.
•          ماهیت پیشرونده برخی عوارض: مانند تغییر شکل مفاصل که نیاز به مداخلات مداوم دارد.
•          همکاری بیمار